پروژه خودشناسی با درجه بالا

بازهم نیمه تاریک وجود. بازهم مثل مرهم‌ بود برام روی زخم‌ های کهنه، جدید، زخم های سطحی و عمیق. نزدیک به یک ماهه دارم دونه به دونه ی تمرین های خودشناسی و روانشناسی و مدیتیشن طور این کتاب رو انجام می دم و به طرز عجیبی حس میکنم کاملا روی عیب ها و نقص ها و گره های وجودم مسلطم.‌ خیلی حس خوبیه ادم سعی کنه با روح و روان و درون خودش ارتباط بگیره. این بهترین کاریه که هر آدمی میتونه در حق خودش بکنه.

نیمه تاریک وجود.... کتابی که هر صفحه اش برام‌تلنگره. کتابی که دلم‌ میخواد همیشه کنارم باشه و تا اتفاقی افتاد برم بین صفحاتش، برم بین کلماتش گم بشم. گم و گور بشم و وقتی با کمکش همه چی رو صاف و میزون کردم سرمو آروم آروم یواشکی بیارم بیرون و به بقیه ی زندگیم‌برسم.

نیمه تاریک وجود... کتابی ‌که میتونم چند صدبار بخونم و هر بار بیشتر و عمیق تر با آسانسور ذهنم به طبقه هفتم خودم برم و همه ی گره ها رو باز کنم و اگر باز هم نشدن بغلشون کنم و بهشون بگم اشکال نداره. من شما رو میپذریم. همینجا بمونین.‌من باهاتون دوستم. فقط به من و روحم آسیب نزنین.‌...

و اما قدم بعدی

بعله باز هم از همین نویسنده

این دفعه اسم کتاب هست بازتاب سایه.

در آخرهم باید با روی شرمگین به خدا نگاه کنم و بگم خدای خوبم خدای مهربونم منو ببخش که بنده خوبی نیستم. خدایا ممنونم که کتابدارم کردی.‌ممنونم. هزاران بار....